De trein die in Cuijk niet stopte

De trein die in Cuijk niet stopte. Zou zomaar de titel van een nieuwe detective van Sjöwall en Wahlöö kunnen zijn. Maar Wahlöö is al jaren dood.
De vrouw van een kennis van een vriend van een neef zat zaterdagmorgen ook in de trein die in Cuijk niet stopte. In Boxmeer was ze ingestapt. Ingewurmd eigenlijk. Want het treinstel dat richting Nijmegen reed, zat in Boxmeer al barstensvol Kruidvatconsumenten die hun ijverig bij elkaar gespaarde kortingskaartjes niet wilden laten verlopen zonder er gebruik van te hebben gemaakt.
De vrouw van die kennis van een vriend van een neef wist zich met grote moeite een plek te verwerven tussen de reizende drogisterijklanten. Of ze in de 'Jan Linders' was gestapt, wilde ik nog weten. "Denk je dat ik dáár op gelet heb!", klonk het furieus. "Ik had alleen maar oog voor een plekje om te staan."
Uiteindelijk vond ze dat plekje. Niet in het gangpad, niet op het balkon, maar op de wc. Een vrolijk echtpaar van meer dan gemiddelde omvang voegde zich snel bij haar. "Ik kreeg bijna geen lucht", zei ze. "En toen dacht ik, ik stap in Cuijk gewoon weer uit en dan pak ik daar wel een volgende trein naar Nijmegen."
De trein die in Cuijk niet stopte naderde Cuijk. Toen klonk de stem van de machinist: "Dames en heren. De trein is overvol en daarom stop ik niet in Cuijk. Wie in Cuijk moet zijn, mag vanuit Nijmegen gratis terugreizen."
De vrouw van de kennis van een vriend van die neef haalde toch nog maar eens diep adem. Uiteindelijk heeft ze Nijmegen ongeschonden gehaald. "Maar ik ga nooit meer naar het Kruidvat", zei ze.