Een plek voor Jan van Cuijk

De bolides van Hanja Maij-Weggen en haar gedeputeerden stonden dinsdagmiddag in een keurige rij geparkeerd langs de ingang van het gemeentehuis in Cuijk. Op een plek waar u en ik het niet moeten wagen om onze auto te parkeren. We zien het maar door de vingers. Zoals we ons ook maar niet opwinden over het feit dat de leden van het Bossche gezelschap elk in zijn of haar eigen auto naar Cuijk was gekomen. Ook al is het niet zo milieuvriendelijk van een comité dat een voorbeeldfunctie vervult. Wat echter niet door de beugel kan, is dat het provinciale blik het zicht op het nieuwe bronzen beeld van Jan van Cuijk verstoorde. Van hedendaagse bestuurders mag je toch enig respect voor een bestuurder van weleer verwachten. Zoals je ook meer aandacht zou verwachten voor het oude, stenen beeld van de ridder. Die 'oude Jan', een beeld met monumentale status uit 1865, staat ergens te verpieteren in een gemeenteloods. Blijkbaar valt het de gemeente zwaar om een droog en representatief plekje voor de oude Jan te vinden. Terwijl dat plekje zo voor de hand ligt: de Martinuskerk natuurlijk! Het beeld stond jarenlang om de hoek. Het gebedshuis is groot genoeg en de edelman heeft bij leven veel gedaan voor de kerk in de regio. Ik heb meneer pastoor gevraagd wat die ervan vond en die zei zonder dralen: 'Laat maar komen.' Mooie kans voor de gemeente om zonder gezichtsverlies - u herinnert zich de discussie over scheiding van staat en kerk? - toch wat euro's te kunnen bijdragen aan de restauratie van de kerk. Want voor Jans droge plekje moet natuurlijk wel wat huur worden betaald...