Podium

Als het zaallicht van de schouwburg dooft, verstomt het geroezemoes. Iedereen zit klaar voor het kleurige spektakel dat ons is beloofd: Fame! Binnen een paar tellen zullen ze swingend en zingend op het toneel staan, die enthousiaste jonge dansers en acteurs uit het programmaboekje. Maar vanachter de coulissen baant zich, met stevige tred, een man met buikje naar het midden van het toneel. Is-ie het echt? Ja, het is 'm: Barry Stevens. U weet wel, die van 'Vooral doorgaan!' Zijn Engelse tongval heeft hij nog steeds niet afgeleerd. Hij wenst ons allemaal een heel fijne avond toe, maar vraagt begrip voor een klein probleempje. De decorstukken die uit de vrachtwagen kwamen, bleken toch wat groot bemeten voor het niet al te ruime toneel van de Cuijkse schouwburg. Met wat passen en meten heeft het draaibare decor een plek gekregen, maar de ruimte voor spel en dans is voor de cast van 25 man wel erg beperkt. "Kijk", zegt Barry, terwijl hij een ruime stap maakt van decor tot podiumrand. "Meer hebben we niet. Maar ik verzeker u, we doen ons best." Barry heeft niets te veel beloofd, zo blijkt al gauw. De artiesten doen hun ding met verve en geven een spetterende show weg. Af en toe kruipt er een stelletje wat onhandig de coulissen in, maar dat mag de pret niet drukken. Het is even spannend als een actrice zich ternauwernood weet te redden als het decor aan het draaien gaat. Net geen hersenschudding. Hopelijk heeft de Cuijkse politiek ook een van de vier uitverkochte voorstellingen bijgewoond. Dan weten de raadsleden wat ze eind dit jaar, als ze beslissen over de toekomst van de schouwburg, te doen staat: kiezen voor de moderne schouwburg die Cuijk verdient. Vooral dóórgaan dus. De Gelderlander, 4 oktober 2007